Nasza parafia należy do Kościoła rzymsko - katolickiego, którego najwyższym Pasterzem jest Jego Świątobliwość Papież   Franciszek .

Jorge Mario Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 w Buenos Aires (Argentyna). Jego ojciec, Mario - imigrant włoski z okolic Turynu, był pracownikiem kolei. Jorge miał jeszcze czworo rodzeństwa.
Początkowo Jorge miał zamiar zostać chemikiem i ukończył studia na tym kierunku, jednak wkrótce, w 1958 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego (jezuici), podejmując normalną formację zakonną i studia seminaryjne, zgodnie z wszechstronnym sposobem nauczania w tym zakonie - po nowicjacie w Colegio Maximo San José w San Miguel koło Buenos Aires (licencjat z filozofii), w Colegio de la Immaculada w Santa Fe (studia humanistyczne i psychologia), w Colegio del Salvador w Buenos Aires (teologia). Święcenia kapłańskie przyjął 13 grudnia 1969 r., profesję wieczystą złożył 22 kwietnia 1973 r.
W ramach funkcji zakonnych był mistrzem nowicjatu (w Villa Barilari), wykładowcą na Wydziale Teologii, członkiem konsulty prowincji zakonnej w tym samym mieście, a także prowincjałem Argentyny (1973-1979). Przez pewien czas pracował w Niemczech, gdzie kończył doktorat. Po powrocie do kraju pełnił funkcję dyrektora duchownego w Colegio del Salvador w Cordobie, a później rektora Colegio Maximo San José w San Miguel.
W 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires (tyt. Auca). Sakrę biskupią przyjął 27 czerwca 1992 z rąk abpa Buenos Aires Antonio Quarracino. W czerwcu 1997 został biskupem koadiutorem, a 28 lutego 1998, po śmierci kard. Quarracino, ordynariuszem tej diecezji. Jednocześnie (od listopada 1998) pełnił funkcję ordynariusza dla wiernych rytów orientalnych, mieszkających w Argentynie. Był także Wielkim Kanclerzem Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.
Do godności kardynalskiej został wyniesiony w 2001 roku, otrzymując kościół tytularny pw. św. Roberta Bellarmina (również jezuity). Podczas konklawe w 2005 roku był w gronie papabile. W latach 2005-2011 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny.
Jako biskup zasłynął swoim skromnym stylem życia - nie korzystał z samochodu i szofera, ale z komunikacji publicznej, mieszkał w skromnym mieszkaniu, sam przygotowywał sobie posiłki. Wielokrotnie ukazywał swoje zaangażowanie społeczne, zarówno w oficjalnych wystąpieniach, jak i w praktyce. W czasie kryzysu ekonomicznego dotykającego Argentynę zdobył sobie reputację "głosu sumienia", wskazującego na olbrzymie koszty globalizacji, ponoszone przede wszystkim przez ubogich. W jednej z wypowiedzi publicznych stwierdził:
"Żyjemy w części świata o największych nierównościach, w której dokonał się największy wzrost, a jednocześnie najmniej zajęto się ubóstwem. Cały czas trwa niesprawiedliwy podział dóbr, stwarzając sytuację grzechu społecznego, który woła ku Niebu i ogranicza możliwości pełniejszego życia dla tak wielu naszych braci" (podczas zgromadzenia biskupów południowoamerykańskich w 2007 r.).
W innej natomiast:
"Musimy unikać duchowej choroby Kościoła, który skupia się sam na sobie. To prawda, że gdy wychodzi się na ulicę, jak to czynią wszyscy ludzie, może zdarzyć się wypadek. Jednak, jeśli Kościół pozostaje zamknięty w sobie, skupiony sam na sobie, starzeje się. Mając do wyboru Kościół, któremu przydarzają się wypadki na ulicy i Kościół chory, bo skupiony sam na sobie, bez wątpliwości wybieram ten pierwszy."
Słynna jest jego wizyta w hospicjum dla chorych na AIDS w 2001 r., gdzie umywał nogi chorym.
13 marca 2013 r., po trwającym dwa dni konklawe, został wybrany na Papieża. Przyjął imię Franciszek.

 PRYMASEM  POLSKI jest Arcybiskup Wojciech Polak

Urodził się 19 grudnia 1964 w Inowrocławiu. Dorastał w miejscowości Suchatówka pod Gniewkowem. Egzamin dojrzałości złożył w 1983 w III Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu.

W latach 1983–1988 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Ukończył je z magisterium z teologii moralnej uzyskanym na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Święceń prezbiteratu udzielił mu 13 maja 1989 w katedrze gnieźnieńskiej kardynał Józef Glemp, prymas Polski.

Dalsze studia z zakresu teologii moralnej odbył w latach 1991–1995 w Akademii Alfonsjańskiej, czyli w Wyższym Instytucie Teologii Moralnej Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. W 1993 otrzymał licencjat, a w 1996 doktorat, uzyskany na podstawie dysertacji dotyczącej eklezjalnego wymiaru grzechu i pojednania w posoborowym nauczaniu Kościoła, którą obronił w 1995.

Prezbiter.
W latach 1989–1991 pracował jako wikariusz w parafii farnej w Bydgoszczy. Równocześnie był sekretarzem biskupa pomocniczego gnieźnieńskiego Jana Nowaka, wikariusza biskupiego dla miasta Bydgoszczy.

W 1995 został prefektem i wykładowcą teologii moralnej w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Również w 1995 podjął wykłady z teologii moralnej w Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie i w Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy, a w 1996 z teologii moralnej ogólnej i szczegółowej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Ducha św. w Bydgoszczy. W 1998 został adiunktem w Zakładzie Teologii Moralnej i Duchowości Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1999–2003 sprawował urząd rektora gnieźnieńskiego seminarium. W 1999 został pełnomocnikiem dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza ds. organizacji studiów w sekcji zamiejscowej w Gnieźnie.

Jako rektor seminarium z urzędu wszedł w skład rady duszpasterskiej i rady kapłańskiej, w której pełnił funkcję sekretarza. Został też członkiem kolegium konsultorów. Objął stanowisko zastępcy redaktora czasopisma „Studia Gnesnensia”.

Ustanowiony został rektorem kościoła św. Jerzego na zamku gnieźnieńskim i kanonikiem gremialnym kapituły kolegiackiej, w której w 2003 objął funkcję prepozyta.

8 kwietnia 2003 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej ze stolicą tytularną Mons in Numidia. Święcenia biskupie otrzymał 4 maja 2003 w katedrze gnieźnieńskiej. Udzielił mu ich Henryk Muszyński, arcybiskup metropolita gnieźnieński, któremu asystowali arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki i biskup pomocniczy gnieźnieński Bogdan Wojtuś[6]. Jako swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Dominum confiteri Iesum” (Wyznawać Jezusa jako Pana). W maju 2003 został ustanowiony wikariuszem generalnym archidiecezji. W kurii metropolitalnej objął funkcje: przewodniczącego Wydziału Katechizacji i Szkół Katolickich, przewodniczącego Referatu ds. Zakonnych i przewodniczącego Referatu Duszpasterstwa Młodzieży. Został także dyrektorem Archidiecezjalnego Studium Pastoralnego dla Kapłanów i członkiem Rady Programowej Studium, a także przewodniczącym Rady Wydawniczej Prymasowskiego Wydawnictwa Gaudentinum, a po jej reorganizacji przewodniczącym Rady Ekonomicznej wydawnictwa.

17 maja 2014 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i prymasem Polski. 7 czerwca 2014 kanonicznie objął archidiecezję i odbył ingres do katedry gnieźnieńskiej[10]. Paliusz metropolitalny odebrał od papieża Franciszka 29 czerwca 2014 w Bazylice św. Piotra w Rzymie.

W Konferencji Episkopatu Polski w latach 2011–2014 sprawował urząd sekretarza generalnego. W 2009 wszedł w skład Rady Stałej jako jeden z dwóch biskupów pomocniczych, w 2011 objął członkostwo w niej z urzędu jako sekretarz generalny KEP, a w 2014 jako prymas Polski. Jako sekretarz generalny KEP uzyskał również urzędowe członkostwo w Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP. W 2005 został wybrany delegatem ds. Powołań, a w latach 2009–2011 był delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. W 2013 został przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym. Oprócz tego wszedł w skład Komisji Duchowieństwa, Komisji Charytatywnej i Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży, Zespołu ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 r. oraz Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r.Objął również funkcję członka Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka".

Brał udział w opracowaniu zasad postępowania kościelnego w przypadku oskarżeń duchownych o czyny pedofilne, przyjętych przez Konferencję Episkopatu Polski w 2009. Koordynował prace nad przygotowaniem przesłań do narodów polskiego i rosyjskiego (2012) oraz polskiego i ukraińskiego (2013).

W latach 2006–2011 był przewodniczącym Europejskiej Służby dla Powołań, delegatem Rady Konferencji Episkopatów Europy ds. powołań. W 2011 papież Benedykt XVI mianował go członkiem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących.

Nasza diecezja należy do Archidiecezji i metropolii  poznańskiej, której metropolitą jest

Arcybiskup Stanisław Gądecki, Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Członek Kongregacji Nauki Wiary

Stanisław Gądecki urodził się w Strzelnie (woj. poznańskie) dnia 19 października 1949 roku, z rodziców Leona i Zofii. Tam też egzaminem maturalnym ukończył Liceum Ogólnokształcące (31 maja 1967 roku).

 Dnia 5 czerwca 1967 roku został przyjęty do Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, gdzie w latach 1967-1973 studiował filozofię i teologię. Tam - pod kierunkiem ks. prof. Felicjana Kłonieckiego - napisał pracę dyplomową pt.: „Herodeion w świetle historii, geografii i archeologii". Święcenia kapłańskie przyjął z rąk księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego w Bazylice Archikatedralnej w Gnieźnie, w Wigilię Zesłania Ducha Świętego, dnia 9.VI.1973 roku. Decyzją księdza Kardynała Prymasa został skierowany do Rzymu na studia specjalistyczne z zakresu biblistyki. Studiował na Pontificium Institutum Biblicum de Urbe, uzyskując licencjat (9 lutego 1977 roku) na podstawie pracy: „Lo stato primitivo e la versione lucana della parabola degli invitati che si scusano (Lc 14,16-24)", napisanej pod kierunkiem ks. prof. Jacques Dupont. Następnie udał się do Jerozolimy na Studium Biblicum Franciscanum (1976/77), celem pogłębienia studiów archeologicznych i judeochrześcijańskich. Po powrocie do Rzymu ukończył rok doktorancki (22 maja 1978 roku) i na podstawie pracy: „La liberazione e salvezza nel secondo libro dei Maccabei", napisanej pod kierownictwem prof. P. Zeraffy na Pontificia Studiorum Universitas a S.Thoma Aq. in Urbe, zdobył doktorat z teologii biblijnej (summa cum laude; 16 czerwca 1982 roku). W okresie studiów - prócz starożytnych języków biblijnych - uczył się języków nowożytnych: włoskiego na Università Italiana per Stranieri w Perugii - 1973; francuskiego na Institut Catholique de Paris i na École Pratique dell'Alliance Française w Paryżu - 1974; angielskiego w Brighton Overseas Students Center i The London School of English - 1975; niemieckiego na Goethe Institut w Passau - 1976 i 1977. Służył pomocą duszpasterską w różnych ośrodkach duszpasterskich na terenie Italii, Francji, Niemiec, W.Brytanii i USA.

W 1982 roku wrócił do kraju i podjął pracę dydaktyczną z zakresu nauk biblijnych w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie (Archeologia Biblijna, Historia Starego i Nowego Testamentu, Wstęp ogólny do Pisma św., Ewangelie Synoptyczne, Pisma Janowe, Teologia Biblijna) oraz prowadzenie lektoratów języka angielskiego i niemieckiego. Ponadto wykładał egzegezę Starego Testamentu w Prymasowskim Instytucie Teologicznym dla świeckich w Gnieźnie i Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy św. Rodziny w Kazimierzu Biskupim (1983-1992). Od 12 września 1986 do 12 czerwca 1989 roku pełnił funkcję wicerektora Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Służył pomocą duszpasterską w kościele rektorskim św. Jana Chrzciciela w Gnieźnie. Odpowiedzialny za organizację zagranicznych pielgrzymek diecezjalnych, członek Rady Ekonomicznej PWSD, sekretarz administracyjny periodyku Studia Gnesnensia, członek Biblijnej Komisji Przygotowawczej II Synodu Plenarnego. W lecie 1989 roku uczestniczył w programie studiów organizowanym przez Cardinal Bernardin Center for the Study of Eastern European Jewery na Spertus College of Judaica w Chicago, poświęconym żydowskiej teologii, liturgii i kulturze oraz amerykańskiemu pluralizmowi religijnemu. Na przełomie 1989/1990 prowadził badania w École Biblique et Archeologique w Jerozolimie. Uczestniczył w zjazdach, kolokwiach, sympozjach naukowych. Jest autorem ponad 600 artykułów z zakresu biblistyki i dialogu z judaizmem, homilii, rozważań, kilkunastu książek, w tym podręczników, tłumaczonych na język rosyjski. Dnia 1 lutego 1992 mianowany biskupem pomocniczym Archidiecezji Gnieźnieńskiej i jej ordynariusza, otrzymał stolicę tytularną Rubiconu. Konsekracja biskupia miała miejsce w Prymasowskiej Archikatedrze w Gnieźnie dnia 25 marca 1992 roku. Nowy ordynariusz Archidiecezji Gnieźnieńskiej, abp Henryk Muszyński, powierzył mu - prócz zwykłej działalności duszpasterskiej - troskę o sprawy katechizacji i szkół katolickich, duszpasterstwo młodzieży, duszpasterstwo zakonów i permanentną formację prezbiterów Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Przewodniczył Radzie Wydawniczej Gaudentinum. Był sekretarzem Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego Obchodów Tysiąclecia Śmierci św. Wojciecha.

Abp_gadecki_ingres02ww.jpg Dnia 28 marca 2002 roku został mianowany przez Jego Świątobliwość Jana Pawła II Arcybiskupem Metropolitą Poznańskim. Kanoniczne objęcie diecezji miało miejsce 2 kwietnia 2002 r. Uroczysty ingres do Archikatedry Poznańskiej odbył się 20 kwietnia 2002 roku. Dnia 29 czerwca 2002 roku na Placu św. Piotra z rąk Ojca świętego otrzymał paliusz metropolitalny.

 W wymiarze ogólnopolskim (od dnia 14 marca 1992 roku) wszedł w skład Komisji ds. Katolickiej Agencji Informacyjnej i został członkiem Rady Programowej KAI (był nim do 11 czerwca 2014 r.). Od 2 grudnia 1994 do 1 maja 1996 roku był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa. Dnia 20 czerwca 1992 roku zostaje mianowany przez Konferencję Episkopatu Polski wiceprzewodniczącym, a 10 marca 1994 roku - przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem. Po reformie struktur Episkopatu Polski (1 maja 1996 roku) zostaje przewodniczącym Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego, obejmującej trzy gremia: Komitet do Dialogu z Judaizmem, Komitet do Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi, Komitet do Dialogu z Niewierzącymi. Inicjator Dnia Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce. W dniu 28 listopada 2002 roku został wybrany członkiem Rady Stałej Episkopatu Polski, a dnia 18 marca 2004 roku - Wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski. Od 24 czerwca 2006 roku pełni funkcję przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa KEP, a od 19 czerwca 2009 roku członka Komisji Wspólnej Rządu RP i Konferencji Episkopatu Polski. Mianowany przez Ojca Świętego konsultorem Papieskiej Komisji ds. Religijnych Relacji z Żydami (1995-2008), brał udział w konferencjach, spotkaniach, sesjach, sympozjach poświęconych tej tematyce w kraju i zagranicą.
Abp Stanisław Gądecki 12 marca 2014 r. został wybrany Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski na pięcioletnią kadencję.
Ojciec Święty Franciszek 8 maja 2014 r. mianował abp. Stanisława Gądeckiego członkiem Kongregacji Nauki Wiary.

Nasza parafia należy do Diecezji Kaliskiej Biskupem Ordynariuszem jest 

J.E.Ks. Bp Damian Bryl

Biogram Bpa Damiana Bryla

Biskupem pomocniczym diecezji kaliskiej jest Bp. Łukasz Buzun, Osspe

Urodził się 26 lutego 1968 w Korycinie. Kształcił się w Technikum Mechanicznym w Białymstoku w zakresie specjalności naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych, uzyskując w 1983 świadectwo dojrzałości. Zamierzał studiować na Politechnice Warszawskiej, jednakże podjął studia w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej w Suwałkach, będącym filią Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1989 wstąpił do zakonu paulinów, rozpoczynając nowicjat w Żarkach-Leśniowie. W 1990 złożył pierwszą profesję zakonną. Od 1990 odbywał studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie. Profesję wieczystą złożył 2 sierpnia 1995 na Jasnej Górze na ręce generała zakonu ojca Jana Nalaskowskiego, a następnego dnia otrzymał święcenia diakonatu przez posługę biskupa Antoniego Długosza. Święceń prezbiteratu udzielił mu 8 czerwca 1996 na Jasnej Górze arcybiskup metropolita częstochowski Stanisław Nowak. W latach 1999–2002 studiował teologię duchowości na Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu, uzyskując licencjat. Studia kontynuował na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie w 2010 na podstawie dysertacji Chrystocentryzm życia duchowego w nauczaniu św. Józefa Sebastiana Pelczara otrzymał doktorat nauk teologicznych w dziedzinie teologii duchowości. W 2010 ukończył studium psychoterapii systemowej w Krakowie. Prezbiter.Pełnił posługę duszpastersko-katechetyczną w klasztorze paulinów w Wieruszowie. W latach 2003–2004 przynależał do klasztoru w Warszawie. W 2006 został duszpasterzem i katechetą w parafii św. Ludwika we Włodawie. Spowiadał siostry zakonne, m.in. kamedułki ze Złoczewa i urszulanki z Sieradza. W 2007 został członkiem wspólnoty na Jasnej Górze. Został pracownikiem Poradni Życia Rodzinnego na Jasnej Górze, a także podjął współpracę z Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej w Częstochowie. W 2008 objął funkcję zastępcy dyrektora Radia Jasna Góra, gdzie prowadził audycje dotyczące biblii oraz małżeństwa i rodziny. W latach 2011–2014 był trzecim podprzeorem klasztoru. 16 kwietnia 2014 został mianowany przeorem jasnogórskiego klasztoru. Urząd sprawował do czasu nominacji biskupiej. W 2010 został wykładowcą przedmiotu kierownictwo duchowe a psychoterapia w Studium Kierownictwa Duchowego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. 

5 lipca 2014 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji kaliskiej ze stolicą tytularną Chusira. Święcenia biskupie otrzymał 16 sierpnia 2014 w bazylice jasnogórskiej w Częstochowie. Udzielił mu ich arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, któremu asystowali Wacław Depo, arcybiskup metropolita częstochowski, i Edward Janiak, biskup diecezjalny kaliski. Jako dewizę biskupią przyjął słowa z Ewangelii św. Jana: „Verba vitae aeternae habes” (Ty masz słowa życia wiecznego). W 2014 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji. W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski został w 2014 członkiem Komisji Mieszanej Biskupi – Wyżsi Przełożeni Zakonni.